Modernizm* sonrası dünyamızda, yerel ve küreselin buluşması olarak,
bir eğitim, sanat, kültür ve spor projesi. |
|
An education, art, culture and sports project as the meeting point
of the local and the global in our post-modern* world. |
*Çağlar boyunca, sürekli ve biri biri ardına, tüm insalığa bir örnek çözüm olma iddiasıyla fikirler öne sürüldüğü, son olarak modernizm fikrinin bu iddiada başarısız olduğunun kabulu, dolayısıyla insanın bu iddiadan kurtulduğu varsayımıyla, bu araştırmada, post-modern, post-modernizm kavramları; her bağlamda farklı çözümler üretmenin geçerli olduğu, bir adı bile olmayan modernizm sonrası döneme işaret edilmektedir. |
|
|
|
*If we accept that some ideas, with a claim to be an exemplary solution for the whole humanity, has been put forward over the ages, one after the other. And finally with the assumption that the idea of modernism has failed in this claim. In this research, the terms “post-modern” and “post-modernism” have been used to point out the new nameless era after the modernism, where it is valid to produce different solutions in each and every different context. |
| Bağımsız Bir Mimarlık Öğrencisi ve Bağımsız bir Araştırmacı olarak Yetişkin Öğrenimi ve Eğitimi araştırmalarına nacizane bir fikirle katkıda bulunmak istiyorum. Bu projede, küresel ve yerel, kırsal ve şehir kültürleri arasındaki paradoks çerçevesinde, dünyanın dört bir yanındaki çalışan insanlarımızın eğitimine odaklanıyorum. Yerli Kültürlerin Güçlendirilmesi, çevre sorunları hakkında Farkındalık Yaratma, Küresel ve yerel Ekonomik ilerleme, Yetişkin Öğrenimi, Yaşam Boyu Öğrenme ve Daha Sağlıklı toplumlar ve bu toplumların birbirlerini güçlendirirken bir arada var olması ve sürdürülebilmesi mümkün olabilir mi? Şehirlerimiz genişlerken, şehrin kırsal yaşamla buluştuğu bazı buluşma noktalarında, aynı zamanda, küresel ile bölgesel/yerelin başka bir buluşması gerçekleşir. Hem kültürel hem de ekonomik olarak. Örn: Süpermarket perakende zincirleri mağazalar, fabrikalar vb. Bu buluşma noktalarını Spor, Kültür ve Sanatta eğitim ve paylaşım merkezlerine, emek, işçilik, sanat ve kültürde değişim noktalarına dönüştürebilirsek, hem yerli kırsal yaşamın, yerel kültürün güçlendirilmesini hem de ekonomik sürekliliği yaratmak mümkün olabilir mi ? Küreseli yerel ile buluşturan pencereler olarak kullandığımız bu buluşma noktalarını, yerel kültürler için dünyaya açılan pencereler olarak kullanma imkanı verebilecek bazı tesisler eklemekten bahsediyorum. Bu eğitim ve paylaşım merkezleri aynı zamanda çalışan insanlarımızın kendi fiziksel ve zihinsel sağlıkları ve bireysel ilerlemeleri için yaşam boyu öğrenmelerine devam edebilmelerine imkan yaratan eğitim tesisleri olabilirler mi ? Öte yandan, bu değişim köşelerinde buluşan eğitimsiz insanlar için ihtiyaç duyduğumuz çevre ve sağlık bilincini yaratmak mümkün olabilir mi ? Zamanımızın paradoksu küresel ve yerel arasında olduğuna göre, her ikisinin de birbirini güçlendirmesi ve zenginleştirmesi mümkün mü? Hem yerli kültürlerin hem de küresel düşünen zihinlerin, her ikisinin bilgisinin de yeryüzünde daha iyi bir yaşam yaratmak için birbirlerine yardımcı olabileceğinin farkında olmaları mümkün olabilir mi ? |
|
|
|
As an Independent Student of Architecture and as an Independent Researcher I would like to humbly contribute to Lifelong Learning and Adult Learning Education researches with an idea. In this project, I am focused on the Education of our working people around the world while concerning about the paradox between the global and the local, the rural and the city cultures. Could it be possible for the Reinforcement of the Indigenous Cultures, creating Awareness about the environmental problems, Global Economic advancement, Adult Learning, Lifelong Learning and Healthier societies can coexist and continue to endure while reinforcing each other ? While our cities are expanding, in some meeting points where the city meets the rural life, in the mean time, another meeting of the global with the regional/local occurs. Both culturally and economically. Eg: Supermarket retail chains shops etc. If we can turn these meeting points in centers of education and sharing in sport, culture and art as exchange points in labour, craftsmanships, arts and culture, would it be possible to create both the reinforcement of the indigenous rural life with the indigenous culture and economic continuity. I am talking about adding some facilities in these meeting points for the possibility to use them as opening windows to the world for the local cultures as we are using them as windows of the global to the locals. And also education facilities for the working people to be able to continue their lifelong learning even for their own physical and mental health and individual progress. Also wouldn’t be possible to create the environmental and health awareness we need for the uneducated people meeting on these exchange corners possible ? Since the paradox of our times is between the global and the local, is it possible for both to reinforce and enrich each other ? Could it be possible for both the indigenous cultures and globally thinking minds to be aware that both their knowledge could help each other to create a better life on earth ? |
